Laatste week werken
Door: Danny
Blijf op de hoogte en volg Danny
18 Augustus 2014 | Brazilië, Rio de Janeiro
Goede avond iedereen,
Inmiddels al weer even geleden dat ik wat getypt heb, dus vandaag weer even de tijd genomen om alle hoogte en dieptepunten met jullie te delen! Het werk op het project gaan gewoon zijn gangetje. Ik versta de kids beter maar ken ze nog steeds niet allemaal bij naam. Zoals jullie weten komt het eten me de neus uit maar toch nog maar even volhouden. Ik heb van de week een aantal voetballen gekocht en heb deze aan een aantal kinderen gegeven. Natuurlijk vonden ze dit helemaal geweldig! Iedere dag ga ik naar mijn werk met genoeg flesjes drinken en koekjes (die eigenlijk voor mij zijn), maar er zijn maar weinig dagen dat ik hier zelf iets van eet of drink. Kids smeken enorm veel om drinken/eten en ik weet dat er een aantal kids zijn die thuis geen eten en drinken krijgen. Ik geef altijd wel iets af, het kost hier namelijk niet zoveel en ik weet dat ik ze er méér dan blij mee zijn.
Een dag of tien geleden ben ik voor de tweede (en laatste keer) naar Lapa (uitgaansdeelte Rio) geweest. Ik ben met dezelfde groep geweest als die mij vorige maand een aantal mooie stranden heeft laten zien in Rio de Janeiro. Deze vriendengroep is allemaal wat ouder dan mij maar dat maakt het niet minder gezellig. Ze hielden me goed in de gaten en ik heb altijd genoeg babysitters/beveiliging om me heen. Op weg naar de club waar we naar toe gingen zagen we een grote motorbende. We liepen er langs en ik zag een grote man met een dikke baard en een leren jack naar me kijken. Ik herkende hem ergens van en had pas later door dat het een familielid van mijn gastgezin was. Hij was met een andere vrouw op pad (wat ik dus niet mocht vertellen tegen iedereen) en runt een restaurant en draagt overdags dus andere kleren. We begonnen elkaar te omhelzen (zoals Brazilianen dat doen) maar mijn vrienden wisten niet wat ze zagen. Een maatje van me kwam tussen ons in en vroeg wat er aan de hand was. Hij kon bijna niet geloven dat ik bevriend was met deze gekke motorboy (aangezien Lapa mega mega groot is en dat uitgerekend ik dan een bekende tegen moet komen..). Aangekomen in de club (genaamd Rio Scenarium) en er waren eigenlijk alleen maar toeristen binnen. We zijn naar huis gegaan om 4u en waren om 7u thuis. Een dikke 2 uur in de auto gezeten en daarna nog gestopt om een hamburger te nassen. Het bidden mag natuurlijk niet overgeslagen worden. Van 6 tot half 7 s´nachts in de auto heeft mijn vriendegroep gebeden. Ik sliep in het huis van de moeder van Saulo omdat dit dichterbij was dan mijn eigen huis (moet je nagaan hoe laat ik thuis was geweest als ik thuis had geslapen). In het huis van de moeder van Saulo stond ik rustig mijn tanden te poetsen in de badkamer. Het was inmiddels kwart over 7 en ik stond rustig in mijn onderbroek te chillen. Saulo kwam de badkamer binnen en wist niet wat dat hij zag. Hij spreekt Engels vroeg me: What the fuck are you doing in your underwear? Ik vertelde hem dat ik in mijn onderbroek slaap (zoals ik ook altijd in Nederland doe). Ik mocht absoluut niet in mijn onderbroek slapen, dit omdat zijn moeder en een vriendin van hem ook in het huis sliepen. Ik had geen kort broekje bij, die heeft hij me vervolgens gegeven en ik moest ook een t-shirt aan doen. Lekker dan.. het was 25 graden. Ik kon er wel om lachen maar dat geeft maar weer eens aan hoe groot de cultuurverschillen zijn.
Ik heb de rest van het weekend goed uitgerust omdat er die zondag een wedstrijd op het programma stond (Flamengo-Sporte@Maracana). Maracana is het grootste stadion van Brazilie en ik ben met twee Braziliaanse gasten die bij de familie horen naar de wedstrijd gegaan. Het nam veel tijd in beslag om bij het stadion te komen. Op je ticket staat op welke stoel en op welke rij je moet gaan zitten maar daar houden ze niet zoveel rekening mee.. Mensen zaten op verkeerde stoelen en je bent een zeurpiet als je daar een probleem van maakt. De sfeer in het stadion was geweldig. Het stadion zat maar half vol (45.000) omdat het vaderdag was. Het viel me op dat er enorm veel vrouwen en kinderen in het stadion waren, dat geeft maar weer is aan hoe erg dat het voetbal leeft in Brasil. De beveiliging was enorm. Er stonden veel grote kerels met honden, geweren en knuppels. Gelukkig waren de tegenstanders geen rivalen van elkaar. Mijn kameraden vertelden me dat zij regelmatig hebben gezien dat er met rubberen kogels geschoten werd wanneer het uit de hand liep. Toen de 1-0 voor Flamengo viel hoorde je heel het stadion zingen: Festa a Favela, Festa a Favela! Geweldig gebaar, dit werd gedaan omdat er enorm veel Flamengo fans in de favela wonen en geen kaartje kunnen kopen. Aangezien het stadion vlakbij een bekende favela ligt, kan de hele buurt meegenieten van de sfeer.
Afgelopen vrijdag (15 aug) heb ik iets gedaan wat ik misschien wel het speciaalst/meest gaaf vond. Er zijn veel kerken in de buurt en eens per maand (iedere kerk heeft daar een speciale dag voor) gaan mensen van de kerk de straten op. Ze geven eten, drinken, tandenpasta, tandenborstel en kleding aan daklozen. Verder bidden ze met de mensen op straat. De mensen van de kerk doen dit omdat zij vinden dat iedereen gelijk is. Veel mensen negeren deze daklozen en daardoor ontsporen zij als het ware. Mensen van de kerk vroegen me: Ga je mee Gringo? ´Lijkt me gaaf, ik ben van de partij! Wat moet moest verwachten wist ik absoluut niet maar ik besloot om mee te gaan, zo een kans krijg je maar een keer. We waren met 25 volwassenen (als ik mezelf hier ook bij mag tellen..) en iedereen had iets bij in de vorm van eten, drinken, tandenpasta/tandenborstel en kleding. We liepen de aller armste buurt in van de stad (wat toch wel onder de term favela valt). Het was midnight dus ik was best wat gespannen. Het duurde nog geen 2 minuten of we zagen de eerste zwerver onder een brug liggen slapen. We gaven hem wat de eten en drinken maar hij wilde ons verder niet spreken. De druk was er vanaf.. Uiteindelijk durfde ik zelf ook zwervers aan te tikken (natuurlijk wel in het bijzijn van groepsleden). Ik heb ook veel kids aangetikt die veel jongeren waren dan ik zelf. Sommigen weigerden onze hulp en werden boos. Deze mensen hadden waarschijnlijk enorm veel honger en dorst maar ik denk dat dit kwam vanwege zelfwaarde of iets wat er op lijkt. Daklozen knuffelden mij en ik knuffelde vrolijk terug, nooit gedacht dat ik dat zou doen. De daklozen vinden het geweldig als je naast hen komt zitten en een praatje met ze houdt. Het communiceren met andere mensen hebben ze vaak nog harder nodig dan het eten en drinken (dit kunnen ze op straat vinden). We hebben midden in de nacht met zwervers staan bidden. Alle groepsleden zeggen iets tegen God en je geeft de daklozen goede moed door iets positiefs over hen te zeggen. Ik heb dit geprobeerd in mijn beste Portugees en dit vonden ze geweldig. Anyway, ik denk dat we wel een zwervertje of 100 gezien/geholpen hebben! Ik heb drie foto´s gemaakt maar kreeg snel te horen dat het niet oke was om deze mensen op camera te zetten! Jammer genoeg heb ik dan ook maar drie foto´s van deze nacht kunnen toevoegen. Ik vond het best pittig om te doen maar vond het ook erg indrukwekkend. Sommige gebeurtenissen waren erg triest en ik vond het klote om zoveel heroine en cocaine te zien.
Ik heb van de week het national park van Rio de Janeiro bezocht (zoiets als het central park in New York). Het was een enorm groot park met veel groen en ik heb zelfs 3 Brazilianen gezien die aan het fietsen waren. Midden in het park heb je een grote dierentuin (2,- entree). Zoals je kunt lezen, wederom een goede periode in Brasil. Nog 10 dagen genieten en dan ben ik er weer weg van!
Bye! xx
Inmiddels al weer even geleden dat ik wat getypt heb, dus vandaag weer even de tijd genomen om alle hoogte en dieptepunten met jullie te delen! Het werk op het project gaan gewoon zijn gangetje. Ik versta de kids beter maar ken ze nog steeds niet allemaal bij naam. Zoals jullie weten komt het eten me de neus uit maar toch nog maar even volhouden. Ik heb van de week een aantal voetballen gekocht en heb deze aan een aantal kinderen gegeven. Natuurlijk vonden ze dit helemaal geweldig! Iedere dag ga ik naar mijn werk met genoeg flesjes drinken en koekjes (die eigenlijk voor mij zijn), maar er zijn maar weinig dagen dat ik hier zelf iets van eet of drink. Kids smeken enorm veel om drinken/eten en ik weet dat er een aantal kids zijn die thuis geen eten en drinken krijgen. Ik geef altijd wel iets af, het kost hier namelijk niet zoveel en ik weet dat ik ze er méér dan blij mee zijn.
Een dag of tien geleden ben ik voor de tweede (en laatste keer) naar Lapa (uitgaansdeelte Rio) geweest. Ik ben met dezelfde groep geweest als die mij vorige maand een aantal mooie stranden heeft laten zien in Rio de Janeiro. Deze vriendengroep is allemaal wat ouder dan mij maar dat maakt het niet minder gezellig. Ze hielden me goed in de gaten en ik heb altijd genoeg babysitters/beveiliging om me heen. Op weg naar de club waar we naar toe gingen zagen we een grote motorbende. We liepen er langs en ik zag een grote man met een dikke baard en een leren jack naar me kijken. Ik herkende hem ergens van en had pas later door dat het een familielid van mijn gastgezin was. Hij was met een andere vrouw op pad (wat ik dus niet mocht vertellen tegen iedereen) en runt een restaurant en draagt overdags dus andere kleren. We begonnen elkaar te omhelzen (zoals Brazilianen dat doen) maar mijn vrienden wisten niet wat ze zagen. Een maatje van me kwam tussen ons in en vroeg wat er aan de hand was. Hij kon bijna niet geloven dat ik bevriend was met deze gekke motorboy (aangezien Lapa mega mega groot is en dat uitgerekend ik dan een bekende tegen moet komen..). Aangekomen in de club (genaamd Rio Scenarium) en er waren eigenlijk alleen maar toeristen binnen. We zijn naar huis gegaan om 4u en waren om 7u thuis. Een dikke 2 uur in de auto gezeten en daarna nog gestopt om een hamburger te nassen. Het bidden mag natuurlijk niet overgeslagen worden. Van 6 tot half 7 s´nachts in de auto heeft mijn vriendegroep gebeden. Ik sliep in het huis van de moeder van Saulo omdat dit dichterbij was dan mijn eigen huis (moet je nagaan hoe laat ik thuis was geweest als ik thuis had geslapen). In het huis van de moeder van Saulo stond ik rustig mijn tanden te poetsen in de badkamer. Het was inmiddels kwart over 7 en ik stond rustig in mijn onderbroek te chillen. Saulo kwam de badkamer binnen en wist niet wat dat hij zag. Hij spreekt Engels vroeg me: What the fuck are you doing in your underwear? Ik vertelde hem dat ik in mijn onderbroek slaap (zoals ik ook altijd in Nederland doe). Ik mocht absoluut niet in mijn onderbroek slapen, dit omdat zijn moeder en een vriendin van hem ook in het huis sliepen. Ik had geen kort broekje bij, die heeft hij me vervolgens gegeven en ik moest ook een t-shirt aan doen. Lekker dan.. het was 25 graden. Ik kon er wel om lachen maar dat geeft maar weer eens aan hoe groot de cultuurverschillen zijn.
Ik heb de rest van het weekend goed uitgerust omdat er die zondag een wedstrijd op het programma stond (Flamengo-Sporte@Maracana). Maracana is het grootste stadion van Brazilie en ik ben met twee Braziliaanse gasten die bij de familie horen naar de wedstrijd gegaan. Het nam veel tijd in beslag om bij het stadion te komen. Op je ticket staat op welke stoel en op welke rij je moet gaan zitten maar daar houden ze niet zoveel rekening mee.. Mensen zaten op verkeerde stoelen en je bent een zeurpiet als je daar een probleem van maakt. De sfeer in het stadion was geweldig. Het stadion zat maar half vol (45.000) omdat het vaderdag was. Het viel me op dat er enorm veel vrouwen en kinderen in het stadion waren, dat geeft maar weer is aan hoe erg dat het voetbal leeft in Brasil. De beveiliging was enorm. Er stonden veel grote kerels met honden, geweren en knuppels. Gelukkig waren de tegenstanders geen rivalen van elkaar. Mijn kameraden vertelden me dat zij regelmatig hebben gezien dat er met rubberen kogels geschoten werd wanneer het uit de hand liep. Toen de 1-0 voor Flamengo viel hoorde je heel het stadion zingen: Festa a Favela, Festa a Favela! Geweldig gebaar, dit werd gedaan omdat er enorm veel Flamengo fans in de favela wonen en geen kaartje kunnen kopen. Aangezien het stadion vlakbij een bekende favela ligt, kan de hele buurt meegenieten van de sfeer.
Afgelopen vrijdag (15 aug) heb ik iets gedaan wat ik misschien wel het speciaalst/meest gaaf vond. Er zijn veel kerken in de buurt en eens per maand (iedere kerk heeft daar een speciale dag voor) gaan mensen van de kerk de straten op. Ze geven eten, drinken, tandenpasta, tandenborstel en kleding aan daklozen. Verder bidden ze met de mensen op straat. De mensen van de kerk doen dit omdat zij vinden dat iedereen gelijk is. Veel mensen negeren deze daklozen en daardoor ontsporen zij als het ware. Mensen van de kerk vroegen me: Ga je mee Gringo? ´Lijkt me gaaf, ik ben van de partij! Wat moet moest verwachten wist ik absoluut niet maar ik besloot om mee te gaan, zo een kans krijg je maar een keer. We waren met 25 volwassenen (als ik mezelf hier ook bij mag tellen..) en iedereen had iets bij in de vorm van eten, drinken, tandenpasta/tandenborstel en kleding. We liepen de aller armste buurt in van de stad (wat toch wel onder de term favela valt). Het was midnight dus ik was best wat gespannen. Het duurde nog geen 2 minuten of we zagen de eerste zwerver onder een brug liggen slapen. We gaven hem wat de eten en drinken maar hij wilde ons verder niet spreken. De druk was er vanaf.. Uiteindelijk durfde ik zelf ook zwervers aan te tikken (natuurlijk wel in het bijzijn van groepsleden). Ik heb ook veel kids aangetikt die veel jongeren waren dan ik zelf. Sommigen weigerden onze hulp en werden boos. Deze mensen hadden waarschijnlijk enorm veel honger en dorst maar ik denk dat dit kwam vanwege zelfwaarde of iets wat er op lijkt. Daklozen knuffelden mij en ik knuffelde vrolijk terug, nooit gedacht dat ik dat zou doen. De daklozen vinden het geweldig als je naast hen komt zitten en een praatje met ze houdt. Het communiceren met andere mensen hebben ze vaak nog harder nodig dan het eten en drinken (dit kunnen ze op straat vinden). We hebben midden in de nacht met zwervers staan bidden. Alle groepsleden zeggen iets tegen God en je geeft de daklozen goede moed door iets positiefs over hen te zeggen. Ik heb dit geprobeerd in mijn beste Portugees en dit vonden ze geweldig. Anyway, ik denk dat we wel een zwervertje of 100 gezien/geholpen hebben! Ik heb drie foto´s gemaakt maar kreeg snel te horen dat het niet oke was om deze mensen op camera te zetten! Jammer genoeg heb ik dan ook maar drie foto´s van deze nacht kunnen toevoegen. Ik vond het best pittig om te doen maar vond het ook erg indrukwekkend. Sommige gebeurtenissen waren erg triest en ik vond het klote om zoveel heroine en cocaine te zien.
Ik heb van de week het national park van Rio de Janeiro bezocht (zoiets als het central park in New York). Het was een enorm groot park met veel groen en ik heb zelfs 3 Brazilianen gezien die aan het fietsen waren. Midden in het park heb je een grote dierentuin (2,- entree). Zoals je kunt lezen, wederom een goede periode in Brasil. Nog 10 dagen genieten en dan ben ik er weer weg van!
Bye! xx
-
18 Augustus 2014 - 18:10
Papa:
Hey manneke,
Wat fijn om weer wat te lezen van je en wat doet het me goed dat je geniet van alle dingen om je heen.
En dan bedoel ik niet alleen de mooie en leuke dingen die je zelf ziet maar ook het gevoel dat je krijgt door het helpen van de daklozen ed.
Het laat zien hoe groot je hart is en dat waardeer ik enorm in je.
De laatste loodjes inderdaad al heb ik het idee dat loodjes in dit geval niet helemaal klopt omdat het je blijkbaar zo makkelijk afgaat.
Wij zijn gisteren terug gekomen van vakantie en hebben ondanks het soms mindere weer toch wel genoten van elkaar, de zon, het lekkere eten en de omgeving.
Maar goed dat zit er op en nu nog een weekje relaxed thuis (in de regen) uitkijkend naar het moment dat ik je weer zie.
Geniet nog ff met volle teugen maatje en weet dat ik trots op je ben. (Kan het niet vaak genoeg zeggen)
Dikke kus
Papa
xxx
-
18 Augustus 2014 - 20:46
Oma:
Hallo schat
Wat heb je weer een lange blog geschreven ik heb het met plezier gelezen.
Toch nog naar een voetbalwedstrijd geweest in dat grote stadion geweldig zeg.
naar een mooi park en weer uit geweest en de motorclub tegengekomen dat was wel leuk
dat je die ene man kende, daar stonden ze wel van te kijken.
En dan al die zwervers goed dat je daar niet alleen naar toe was.
Het begint nu echt wel te korten voor je maar ik zal toch blij zijn als je weer heel thuis bent.
Jessy en Nikki komen donderdag logeren tot zondag dat vind ik wel leuk.
een dikke knuffel van oma xxxx
-
19 Augustus 2014 - 09:37
Maud (dare2go):
Haa Danny,
Wat een verhalen weer! Het is mooi om te lezen dat je zo begaan bent met de medemens en dat je daar ook voldoening uit haalt. Zet 'm op de laatste week, geniet ervan en een goede terugreis alvast!
Groetjes,
Maud
DARE2GO -
21 Augustus 2014 - 18:37
Francien:
He lief neefje, wat een verhaal! Ik heb weer met bewondering je blog gelezen. Je schrijft zo boeiend dat het lijkt of ik met je meeloop. Wat een ervaring neem jij mee terug naar Nederland, het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Lieverd geniet nog van je laatste dagen en volgens mij zijn er heel wat mensen die blij zijn als je weer heerlijk thuis bent.
dikke knuffel van je trotse tante -
22 Augustus 2014 - 12:54
Gerda En Jos Van Gorp:
Hoi Danny,
Met heel veel plezier hebben wij jou gevolgd via je dagboek. (Ik ben een collega van jullie mam.) Geweldig wat je hebt gedaan en hoe je het allemaal hebt aangepakt. En je kunt nog leuk schrijven ook. Ook heel interessant om zo meer te horen over het dagelijks leven in een grote stad in Brazilië. Wat een ellende en wat een verschil tussen arm en rijk! Bedankt dat je ons hebt laten meeleven. Wij wensen je nog een paar mooie laatste dagen en een veilige terugreis. En veel succes met je nieuwe opleiding.
Groetjes, Gerda en Jos van Gorp
P.S. ik heb jullie mam gewaarschuwd dat ze een andere zoon terug krijgt, dan diegene die is vertrokken. Ik ben benieuwd:) -
22 Augustus 2014 - 15:54
Mama:
Lieve schat,
Je avontuur wordt zo alleen maar mooier. Wat heb je toch veel gedaan en beleefd deze 3 maanden. Ik ben super trots op je en kan nu niet meer wachten tot ik live nogges alles uit jouw mond kan horen. Nog 5 nachtjes en je bent er weer. Ik zal zorgen dat ik een heerlijke bonenschotel klaar heb voor je, daar zul je wel zin in hebben.. mwaahhh..
Het afscheid daar zal je ook zwaar vallen, maar je hebt wrslk een paar vrienden voor het leven gemaakt!
Ik wens je nog een paar fantastische dagen in het mooie Brasil en ben blij dat je er weer bijna bent.
HVJ kanjer ♥ -
24 Augustus 2014 - 20:28
Fabienne:
Hi Danny,
Wat fijn dat je zo'n goede tijd hebt (gehad) in Brazilie! Dat was toch even afwachten van tevoren. Succes met afscheid nemen en alvast goeie reis terug. Wat je dan wel niet allemaal weer kan eten...
Groetjes, Fabienne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
