24 de julho
Door: Danny
Blijf op de hoogte en volg Danny
24 Juli 2014 | Brazilië, Cabo Frio
Boa noite,
Zitten vandaag 1,5 maand in Brasil en voor mijn gevoel vliegt de tijd voorbij. Padre Antonio is vorige week in Nederland aangekomen en dit is voor mij in ieder geval erg prettig. In het geval van nood iemand die mij (in het Nederlands) kan helpen met dingen en waar ik t.a.t. op terug kan vallen. Ik dacht dat ik redelijk populair was in Brasil maar toen hij vorige week arriveerde werden de mensen helemaal ´loco´. Mensen gaan hier iedere dag naar de kerk en ik probeer dit ook te doen. Soms heb ik zelfs geluk en gaan we twee keer per dag... Ik ken de liedjes voortaan en weet wanneer ik op moet staan en vervolgens weer moet gaan zitten. Nooit gedacht dat ik op me knietjes zou zitten op een houten plankje (wat mega zeer doet). Sommige diensten duren wel 3,5u (op zondag heb je twee van deze diensten..) Ik vind het eigenlijk best interessant om naar de mis te gaan. Ik werd vorige week naar voren geroepen door Padre Juan. Ik wist inmiddels dat het een gewoonte was om te buigen voor het Jezus beeld als je naar voren loopt (dus deed ik ook maar iets wat er een beetje op leek). Padre Antonio werd ook naar voren geroepen en toen stonden er twee Nederlanders naast elkaar. Padre Antonio deed een woordje in het Portugees en gaf vervolgens de microfoon aan mij (obrigado!). Ik wist in het Nederlands al niet wat ik zou moeten zeggen tegen de mensen, laat staan in het Portugees. Ik vertelde hem dat ik geen woordje kan houden omdat mijn Portugees daar te gebrekkig voor is. Ik vertelde Padre Antonio dat hij (namens mij) moest zeggen dat ik van deze mensen houd en dat ik blij ben met dit ontvangst. Ik gaf wat handkusjes en mensen begonnen vervolgens te klappen en te roepen, geweldig vond ik het. Beide padres hebben een aantal ´spreuken´ en wensen uitgesproken die over mij gingen. Ik wist niet precies wat het doel hier allemaal van was maar het kwam er op neer dat ik een soort van heilig verklaard ben. Er werd heilig water gebruikt en volgens de Braziliaanse kerk in Sao Goncalo kan mij niks meer overkomen, word ik nooit ziek en heb ik een engel op mijn schouder. Ik hecht hier niet al te veel waarde aan maar ik vond het in ieder geval een fantastisch gebaar. Misschien heet ik voortaan wel Padre Danzinho Da Bijninho, daar hebben we het nog niet echt over gehad haha.
Twee weken geleden heb ik de grootste markt van Rio de Janeiro bezocht, deze ligt in midden in het centrum. Ik ben er met mijn gastgezin heen geweest en we zijn met de boot gegaan. Een enorm ding waar 800 man in gaat. Het gaat veel sneller om met de boot te gaan. Je kon op de markt echt alles kopen en het was leuk om mee te maken. Ik heb vervolgens alle grote mooie gebouwen bezocht (die te ingewikkelde namen hebben om te vermelden) zoals de nationale bibliotheek en het theater van Rio, ik voeg deze foto´s toe). Ik vond het jammer dat de hele stad in constructie stond. Ze zijn werkelijk alles aan het renoveren! Waarom? In 2016 zijn de Olympische Spelen in Rio de Janeiro en daarom moet de stad dan op en top uitzien. Het WK werd in heel Brasil gehouden en was dit niet prioriteit nummer één. Het viel me trouwens ook op dat er enorm veel beveiliging aanwezig is in het centrum van Rio (overal staan mannen van de federal met geweren en die zijn niet zo vriendelijk als de gemiddelde Braziliaan).
Ik heb twee scholen bezocht afgelopen twee weken (eentje was public en die andere particulier). De verschillen zijn mega groot. Publieke scholen zijn gratis en hier zitten kinderen van arme ouders op. Kids krijgen hier pap te eten en hebben allemaal dezelfde kleding en schoenen aan. Er wordt niet echt gekeken naar verschillen in niveau en studenten met beperkingen zitten in gewone klassen. De particuliere school is enorm duur en deze heeft faciliteiten die een school in Nederland niet heeft.. Er was een zwembad aanwezig, twee voetbalvelden met een tribune en twee kantines waar kids zelf eten konden kopen. Zij krijgen hier niet te eten hebben een hoop opleidingsniveau. Ik heb een aantal klassen bezocht en deze studenten spraken prima Engels. Ik heb twee klassen Engelse les gegeven en heb ze wat van Nederland laten zien. Ik werd in beide scholen goed ontvangen en was erg interessant. Op beide scholen werken de docenten van 07.00 tot 19.00.
Ik was zondagavond in de kerk en toen sprak een Braziliaan mij aan. Hij vertelde dat hij maandag en dinsdag twee stranden in Brasil ging bezoeken (Cabo Frio/Macae). Dit zijn volgens de meeste Brazilianen de mooiste stranden die ze hebben. Hij wilde mij dan ook maar al te graag meenemen en vertelde dat hij een vlakbij de stranden een huis had waar ik kon slapen. Na overleg met mijn baas Padre Antonio (die het een geweldige mogelijkheid vond) besloot ik om mee te gaan. We zijn maandagochtend om 06.00 aangereden en waren rond een uurtje of 12.00 bij zijn huis. Mijn gastgezin heeft me overigens om 05.45 afgezet bij Saulo (de jongen die mij uitnodigde). Ben hen enorm dankbaar, ze willen echt dat ik het naar mijn zin heb! Er waren nog twee mensen bij (een Colombiaan en een meid uit Venuzuela). Deze spreken Spaans en geen Engels en Portugees. De Braziliaan die mij uitnodigde sprak Portugees, Spaans en Engels, je kan je dus wel voorstellen dat die communicatie lastig verliep. We hebben spullen afgezet bij zijn huis maar bleken nog wel een aantal kilometer van het strand af te zitten. Vervolgens hebben we nog wel even gereden en hebben we de middag/avond op het strand Macae bezocht. Daarna zijn we teruggereden en zijn we gaan slapen. Ik ging naar bed en zag een salamander op mijn slaapkamer. Natuurlijk is hier een foto van! Drie gasten (inclusief in zelf) stonden te kijken hoe deze gluiperige bezoeker over de muur wandelde en het was uiteindelijk het meisje uit Venuzuela die hem vastgepakt heeft en naar buiten gejast heeft. Zijn trouwens nergens bang voor die Venuzuelanen en Colombianen. We zijn dinsdagochtend wederom om 06.00 weggereden om Cabo Frio te bezoeken. Dit was een uurtje of 3 rijden maar ik kan je zeggen dat het zeker de moeite waard was. We hebben voor 50 rehais (15 euro) een boottrip gedaan en hebben geweldige plaatsen bezocht. De zon scheen maar ik vond het redelijk koud (de plaats heet ook niet voor niks Cabo Frio). Ik voeg wat foto´s toe zodat jullie een beeld krijgen van hoe mooi het de stranden waren. We zijn s´avonds nog doorgereden naar een ander strand. Ik vond het er meer op Antartica lijken en niet op een strand in Brasil. Alleen maar witte heuvels en het was er ijskoud. S´avonds laat zijn we thuisgekomen en je kan je dus wel voorstellen dat ik gelijk neer bed ben gegaan ( ik had misschien 6 uur geslapen in twee dagen ). In het totaal hebben we denk ik wel een uurtje of 11 in de auto gezeten en we zijn Rio de Janeiro niet uitgeweest... (Natuurlijk heb je Rio de Janeiro centrum en de staat Rio de Janeiro). Je kan hier dus een hele week autorijden en dat allemaal in Rio. Ik ben zeker van dat het 2x zo groot is dan Nederland.
Van de week heb ik ook een capouira show bekeken. Mooie sport en de mensen hebben me het een en ander geleerd, alleen ben ik niet zo lenig!
Ik vertelde jullie in een van de verslagen dat ik Albergie bezocht had (dat project met die mannen zonder tanden die met zijn alle in stapelbedden slapen). Morgenvroeg ga ik met Padre Antonio Albergie voor vrouwen bezoeken (denk dat deze vrouwen er iets anders bijlopen dan die op copacabana). Morgenmiddag vieren vieren we feest op pro crianca (alle verjaardagen van de afgelopen maand worden dan gevierd). Komend weekend ga ik met mijn Braziliaanse familie Nova Friburgo bezoeken (waar ik in het laatste verslag over vertelde).
Natuurlijk heb ik net zoals jullie even stilgestaan bij de nationale rouwdag. Hier is het ook veel op het nieuws geweest en ik hoop dat we dit niet nogmaals hoeven mee te maken. Ik houd jullie op de hoogte van mijn verblijf. Ciao x Danny
Zitten vandaag 1,5 maand in Brasil en voor mijn gevoel vliegt de tijd voorbij. Padre Antonio is vorige week in Nederland aangekomen en dit is voor mij in ieder geval erg prettig. In het geval van nood iemand die mij (in het Nederlands) kan helpen met dingen en waar ik t.a.t. op terug kan vallen. Ik dacht dat ik redelijk populair was in Brasil maar toen hij vorige week arriveerde werden de mensen helemaal ´loco´. Mensen gaan hier iedere dag naar de kerk en ik probeer dit ook te doen. Soms heb ik zelfs geluk en gaan we twee keer per dag... Ik ken de liedjes voortaan en weet wanneer ik op moet staan en vervolgens weer moet gaan zitten. Nooit gedacht dat ik op me knietjes zou zitten op een houten plankje (wat mega zeer doet). Sommige diensten duren wel 3,5u (op zondag heb je twee van deze diensten..) Ik vind het eigenlijk best interessant om naar de mis te gaan. Ik werd vorige week naar voren geroepen door Padre Juan. Ik wist inmiddels dat het een gewoonte was om te buigen voor het Jezus beeld als je naar voren loopt (dus deed ik ook maar iets wat er een beetje op leek). Padre Antonio werd ook naar voren geroepen en toen stonden er twee Nederlanders naast elkaar. Padre Antonio deed een woordje in het Portugees en gaf vervolgens de microfoon aan mij (obrigado!). Ik wist in het Nederlands al niet wat ik zou moeten zeggen tegen de mensen, laat staan in het Portugees. Ik vertelde hem dat ik geen woordje kan houden omdat mijn Portugees daar te gebrekkig voor is. Ik vertelde Padre Antonio dat hij (namens mij) moest zeggen dat ik van deze mensen houd en dat ik blij ben met dit ontvangst. Ik gaf wat handkusjes en mensen begonnen vervolgens te klappen en te roepen, geweldig vond ik het. Beide padres hebben een aantal ´spreuken´ en wensen uitgesproken die over mij gingen. Ik wist niet precies wat het doel hier allemaal van was maar het kwam er op neer dat ik een soort van heilig verklaard ben. Er werd heilig water gebruikt en volgens de Braziliaanse kerk in Sao Goncalo kan mij niks meer overkomen, word ik nooit ziek en heb ik een engel op mijn schouder. Ik hecht hier niet al te veel waarde aan maar ik vond het in ieder geval een fantastisch gebaar. Misschien heet ik voortaan wel Padre Danzinho Da Bijninho, daar hebben we het nog niet echt over gehad haha.
Twee weken geleden heb ik de grootste markt van Rio de Janeiro bezocht, deze ligt in midden in het centrum. Ik ben er met mijn gastgezin heen geweest en we zijn met de boot gegaan. Een enorm ding waar 800 man in gaat. Het gaat veel sneller om met de boot te gaan. Je kon op de markt echt alles kopen en het was leuk om mee te maken. Ik heb vervolgens alle grote mooie gebouwen bezocht (die te ingewikkelde namen hebben om te vermelden) zoals de nationale bibliotheek en het theater van Rio, ik voeg deze foto´s toe). Ik vond het jammer dat de hele stad in constructie stond. Ze zijn werkelijk alles aan het renoveren! Waarom? In 2016 zijn de Olympische Spelen in Rio de Janeiro en daarom moet de stad dan op en top uitzien. Het WK werd in heel Brasil gehouden en was dit niet prioriteit nummer één. Het viel me trouwens ook op dat er enorm veel beveiliging aanwezig is in het centrum van Rio (overal staan mannen van de federal met geweren en die zijn niet zo vriendelijk als de gemiddelde Braziliaan).
Ik heb twee scholen bezocht afgelopen twee weken (eentje was public en die andere particulier). De verschillen zijn mega groot. Publieke scholen zijn gratis en hier zitten kinderen van arme ouders op. Kids krijgen hier pap te eten en hebben allemaal dezelfde kleding en schoenen aan. Er wordt niet echt gekeken naar verschillen in niveau en studenten met beperkingen zitten in gewone klassen. De particuliere school is enorm duur en deze heeft faciliteiten die een school in Nederland niet heeft.. Er was een zwembad aanwezig, twee voetbalvelden met een tribune en twee kantines waar kids zelf eten konden kopen. Zij krijgen hier niet te eten hebben een hoop opleidingsniveau. Ik heb een aantal klassen bezocht en deze studenten spraken prima Engels. Ik heb twee klassen Engelse les gegeven en heb ze wat van Nederland laten zien. Ik werd in beide scholen goed ontvangen en was erg interessant. Op beide scholen werken de docenten van 07.00 tot 19.00.
Ik was zondagavond in de kerk en toen sprak een Braziliaan mij aan. Hij vertelde dat hij maandag en dinsdag twee stranden in Brasil ging bezoeken (Cabo Frio/Macae). Dit zijn volgens de meeste Brazilianen de mooiste stranden die ze hebben. Hij wilde mij dan ook maar al te graag meenemen en vertelde dat hij een vlakbij de stranden een huis had waar ik kon slapen. Na overleg met mijn baas Padre Antonio (die het een geweldige mogelijkheid vond) besloot ik om mee te gaan. We zijn maandagochtend om 06.00 aangereden en waren rond een uurtje of 12.00 bij zijn huis. Mijn gastgezin heeft me overigens om 05.45 afgezet bij Saulo (de jongen die mij uitnodigde). Ben hen enorm dankbaar, ze willen echt dat ik het naar mijn zin heb! Er waren nog twee mensen bij (een Colombiaan en een meid uit Venuzuela). Deze spreken Spaans en geen Engels en Portugees. De Braziliaan die mij uitnodigde sprak Portugees, Spaans en Engels, je kan je dus wel voorstellen dat die communicatie lastig verliep. We hebben spullen afgezet bij zijn huis maar bleken nog wel een aantal kilometer van het strand af te zitten. Vervolgens hebben we nog wel even gereden en hebben we de middag/avond op het strand Macae bezocht. Daarna zijn we teruggereden en zijn we gaan slapen. Ik ging naar bed en zag een salamander op mijn slaapkamer. Natuurlijk is hier een foto van! Drie gasten (inclusief in zelf) stonden te kijken hoe deze gluiperige bezoeker over de muur wandelde en het was uiteindelijk het meisje uit Venuzuela die hem vastgepakt heeft en naar buiten gejast heeft. Zijn trouwens nergens bang voor die Venuzuelanen en Colombianen. We zijn dinsdagochtend wederom om 06.00 weggereden om Cabo Frio te bezoeken. Dit was een uurtje of 3 rijden maar ik kan je zeggen dat het zeker de moeite waard was. We hebben voor 50 rehais (15 euro) een boottrip gedaan en hebben geweldige plaatsen bezocht. De zon scheen maar ik vond het redelijk koud (de plaats heet ook niet voor niks Cabo Frio). Ik voeg wat foto´s toe zodat jullie een beeld krijgen van hoe mooi het de stranden waren. We zijn s´avonds nog doorgereden naar een ander strand. Ik vond het er meer op Antartica lijken en niet op een strand in Brasil. Alleen maar witte heuvels en het was er ijskoud. S´avonds laat zijn we thuisgekomen en je kan je dus wel voorstellen dat ik gelijk neer bed ben gegaan ( ik had misschien 6 uur geslapen in twee dagen ). In het totaal hebben we denk ik wel een uurtje of 11 in de auto gezeten en we zijn Rio de Janeiro niet uitgeweest... (Natuurlijk heb je Rio de Janeiro centrum en de staat Rio de Janeiro). Je kan hier dus een hele week autorijden en dat allemaal in Rio. Ik ben zeker van dat het 2x zo groot is dan Nederland.
Van de week heb ik ook een capouira show bekeken. Mooie sport en de mensen hebben me het een en ander geleerd, alleen ben ik niet zo lenig!
Ik vertelde jullie in een van de verslagen dat ik Albergie bezocht had (dat project met die mannen zonder tanden die met zijn alle in stapelbedden slapen). Morgenvroeg ga ik met Padre Antonio Albergie voor vrouwen bezoeken (denk dat deze vrouwen er iets anders bijlopen dan die op copacabana). Morgenmiddag vieren vieren we feest op pro crianca (alle verjaardagen van de afgelopen maand worden dan gevierd). Komend weekend ga ik met mijn Braziliaanse familie Nova Friburgo bezoeken (waar ik in het laatste verslag over vertelde).
Natuurlijk heb ik net zoals jullie even stilgestaan bij de nationale rouwdag. Hier is het ook veel op het nieuws geweest en ik hoop dat we dit niet nogmaals hoeven mee te maken. Ik houd jullie op de hoogte van mijn verblijf. Ciao x Danny
-
25 Juli 2014 - 08:56
Papa:
Ciao Padre Danzinho Da Bijninho,
Hahaha wat heerlijk weer geschreven maatje. En wat fijn dat je nu eindelijk dingen gaat zien van Brazilie. Lekker genieten en sla al deze memories op, op je harde schijf om ze nooit meer te vergeten.
Ik zal weer op Facebook vermelden dat je wederom een mooi stuk hebt geschreven.
Ik krijg hier ook hele leuke reacties op van iedereen.
Dus we houden je in de gaten hahaha.
De nationale rouwdag was echt heel erg indrukwekkend hier en ja dan merk je dat een klein land toch heel groot kan zijn. Maar wat een verdiret en ellende en inderdaad te hopen dat we dit niet meer hoeven mee te maken.
Nou sterkte maatje en ik spreek je snel weer.
Dikke kus en love ya
Papa
xxx
ps nice pica's -
25 Juli 2014 - 10:04
Mama:
Lieve stoere zoon♥
Wat beleef je toch veel prachtige dingen in het mooie Brasil. En inmiddels ook al super veel mooie mensen ontmoet di je meenemen. Hopelijk een paar vriendschappen for life, wie weet. Fijn dat nu de voetbalkoorts voorbij is en het rustiger (veiliger) is, je vrijer bent en lekker overal naar toe kan! En wat een mooie pica's heb je gemaakt. Super cool en ik ben stiekum toch wel sjeloers op jouw avontuur scheet.
Tis een hele geruststelling dat je als heilig boontje nu nix meer kan overkomen. Ga je de trend straks hier doorzetten van 2 x daags naar de kerk? Ha ha, samen met Paul straks in een tussenuur snel ff.. ha ha.
Afgelopen week staat alles in het teken hier van de afschuwelijk crash, het is niet te bevatten wat er is gebeurd en heel nederlanders zijn in de rouw.
Nog 5 weken en dan zit het avontuur erop voor jou. Ik kan niet wachten tot ik je in mijn armen heb en live al je belevenissen hoor.
Lieve Danny, live life to the fulest, come home savely!
Dikke liefs mama ♥ XX -
25 Juli 2014 - 10:25
Ivonne:
Hi Danny, wat een geweldig leuk verslag heb je weer geschreven!
Ik moest eigenlijk heel veel doen, want Liz en ik (met tante Francien en Laura) gaan morgen op vakantie. Maar ik zag in mijn mail dat je weer een verslag geschreven had, dus moest dat eerst even lezen. Ik ben steeds zo benieuwd naar je belevenissen in Rio!
Maar ik hou het kort deze keer: ik heb weer genoten van je verhalen, ben blij om te horen dat alles goed met je gaat en dat je het naar je zin hebt en dat je heilig verklaard bent natuurlijk ;-)
Een fijne week weer komende week! Nog 5 weken maximaal genieten!!!
Liefs en een dikke knuffel van je tante xxx -
25 Juli 2014 - 12:42
Oma:
Hallo Danny
Wat een geweldige week heb je achter de rug en dat je zowat de gelovigste bent van de hele familie is .
toch ook wel fijn . Maar dat je zoveel uren in de auto moet doorbrengen om wat te zien moet je op de koop toe nemen. Het is toch super dat ze dat allemaal voor je doen
En nu naar de tandeloze vrouwtjes die zullen het wel fijn vinden dat er zo'n jonge knaap bij hen op bezoek komt. Het gesprekje daarnet was wel kort maar we spreken elkaar weer snel.
Hou je taai
Liefs van oma xxxx. -
26 Juli 2014 - 17:11
Kirse:
Wat geweldig Danny,
wat mooi dat je dit beleefd en kunt meenemen als een zeer bijzondere en unieke ervaring. Je zult als een heel ander mens terugkomen in Nederland !
Ondanks dat je hier door velen "gemist" wordt, gunt iedereen het je van harte !! Leeft iedereen op zijn manier met je mee en kijken we uit naar je verslag !!
Heel veel plezier, take care is overbodig aangezien je onschendbaar bent !!
Pluk de momenten ! :) -
28 Juli 2014 - 17:19
Han Oostenenk (Caramba):
Hoi Danny,
Dat was weer een erg leuk verhaal om te lezen. Het zal straks vet afkicken worden als jij weer in Nederland bent,maar gelukkig is het nog niet zover. Hopelijk maak je nog een hele mooie tijd door.
Doei Han -
30 Juli 2014 - 15:32
Floor DARE2GO:
Hee Denny,
Ook even vanuit mij een berichtje. Je schrijft erg leuk en de foto's spreken voor zich. Zo te lezen maak je mooie dingen mee en ben je al helemaal thuis in Brazilië. Geniet nog van de mooie tijd daar, ook op het project!
Groetjes Floor -
30 Juli 2014 - 15:33
Floor DARE2GO:
100 x excuses: DANNY natuurlijk! Heb vanochtend met een Denny gemaild, vandaar de verwarring. Ik weet wel wie je bent hoor! -
31 Juli 2014 - 19:29
Tineke Van Dongen:
Hallo Danny, jij kent mij wel niet, ben een ex- collega van jouw Mam. Volg je avonturen op de voet, wat maak jij een schitterende reis, een echte bofkont ben je geniet er van. Geef niet zoveel recencies maar maar reis toch met je mee. Mag toch wel hoop ik, maak er nog een mooie tijd van, groetjes Tineke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
